یک فعال هنری گفت: هنرمندان پرفورمنس آرت در پی به نمایش گزاردن مفاهیم، در قالب فرهنگ و سنت خود یا مکانی که در آن به خلق اثر می‌پردازند، هستند.

تارا گودرزی در گفت‌وگو با ایسنا درباره هنر «پرفورمنس» اظهار کرد: دهه ۶۰ قرن بیستم سرآغاز هنر پرفورمنس آرت در جهان بوده و خاستگاه آن را هنرهای تجسمی می‌دانند.

وی ادامه داد: در واقع هنرمند هنرهای تجسمی، پرفورمنس آرت را روشی بی‌واسطه برای آنچه که می‌خواهند به مخاطب عرضه کنند، می‌یابند.

گودرزی افزود: در ایران این هنر را در سه شکل می‌توان پیگیر بود؛ اجراهایی که طبیعت به عنوان مکان اصلی برای آنها انتخاب شده و هنرمندانی که اجراهایشان اغلب در طبیعت اتفاق می‌افتد، خود را «هنرمند محیطی» معرفی می‌کنند.

این هنرمند لرستانی اضافه کرد: گروه دوم، پرفورمنس‌هایی هستند که در گالری به نمایش درمی‌آیند و پرداختن به مسائل انسانی و اجتماعی در این اجراها بارز است.

وی خاطرنشان کرد: گروه سوم اجراهایی که در خیابان‌ها و مکان‌های عمومی اتفاق می‌افتد و مخاطبان اصلی مردم از هر قشری هستند و در این اجراها اغلب نگرانی‌های اجتماعی و محیطی به نمایش گذاشته می‌شود.
نمونه‌ای از پرفورمنس آرت

گودرزی در پاسخ به این سوال که پرفورمنس چگونه می‌تواند به انتقال مفاهیم و فرهنگ منجر شود، یادآور شد: لرستان پشتوانه تاریخی و فرهنگی بسیار غنی دارد و مردم این سرزمین به این خودباوری دست پیدا کرده‌اند که همزمان با پیشرفت در عرصه‌های معاصر باید از داشته‌های تاریخی و فرهنگی خود حفاظت کنند و این خودباوری در تمامی فعالیت‌های مردم این منطقه تأثیرگذار بوده است.

این هنرمند لرستانی گفت: همچنین مسائل سنتی و فرهنگی حاکم بر جامعه هنرمند بی‌تأثیر بر انتخاب متریال و مدیوم آثارش نخواهد بود.

وی خاطرنشان کرد: پرفورمنس آرت در زمره هنرهای معاصر در پی به نمایش گزاردن مفاهیم، در قالب فرهنگ و سنت خود یا مکانی که در آن به خلق اثر می‌پردازند هستند و این انتخاب قالب باعث می‌شود تا خود هنرمند و در پی آن مخاطبان هنر وی در پی شناخت بیشتر سنت و فرهنگی باشند که از آن برای خلق اثر بهره گرفته شده است.