قصه روبان صورتی، قصه مبارزه و درد است. مبارزه برای حیات و رهایی از درد یک بیماری.

شاید امروز کسی به یاد نیاورد که وجود این روبان نوآوری «شارلوت هیلی» بود. چراکه این روبان اکنون ماموریت مهمتری دارد: اطلاع رسانی در مورد سرطان پستان!

از این روست که روبان بزرگ صورتی رنگی که سمبل جهانی این بیماری است، به نشانه ی آگاهی‌بخشی و ارج نهادن به اقدامات جهانی در این زمینه، از ابتدای ماه اکتبر در سراسر جهان به اهتزاز در می آید و همه با هر توانی که دارند برای آگاهی رسانی در مورد این بیماری به بانوان تلاش می کنند.

به گفته تمام متخصصان جراحی پستان آگاهی زنان نقش عمده و چشمگیری در پیشگیری از سرطان پستان دارد، از این رو پژوهشکده سرطان پستان جهاد دانشگاهی توصیه های مهمی را به بانوان دارد:

این پژوهشکده با تاکید بر مراقبت بانوان از خود و اتخاذ شیوه صحیح زندگی اعلام کرد: سرطان پستان شایع ترین و دومین عامل مرگ و میر در میان زنان است و طبق آمار شایع ترین علت مرگ زنان ایرانی در محدوده سنی 35 تا 55 سالگی است.

احساس توده در پستان، ترشح همراه با خونریزی از نوک پستان و درد پستان از مهمترین علائم سرطان پستان است؛ البته تغییر در اندازه یا شکل پستان، به داخل کشیده شدن یا برگشتن نوک پستان ها با قرمزی و جوش در اطراف نوک پستان، کشیدن شدن پوست پستان، زخم و تورم و ایجاد وریدهای واضح روی پستان و تورم بازو از علائمی است که ممکن است در سرطان پستان ظاهر شود که با مراجعه به موقع به پزشک و تشخیص زودهنگام قابل درمان هستند.

 

از مهمترین ریسک فاکتورهای ابتلا به سرطان پستان می توان به سابقه سرطان پستان در سمت مقابل بدن، سابقه خانوادگی سرطان پستان در بستگان درجه اول، نداشتن زایمان (نولی پاریته)، یائسگی بعد از 55 سالگی، محیط جغرافیایی(غرب)، اثرات هورمونی، وجود سرطان های دیگر در فرد، رژیم غذایی با چربی بالا، چاقی، مصرف الکل، بیماری های خوش خیم پستان، ویروس ها، تابش اشعه یونیزان، نوع بافت پستانی، اضطراب و استرس، مصرف داروهای استروژنی، شروع قاعدگی زودهنگام، اولین حاملگی در سنین بالاتر از 25 سال اشاره کرد که بانوان با اتخاذ شیوه صحیح زندگی و تغییر مثبت فاکتورهای مذکور می توانند در پیشگیری از سرطان پستان گام بردارند.

از مهمترین اقدامات خود فرد در موفقیت در درمان این بیماری می توان به غربالگری به معنی کشف و درمان به موقع این بیماری اشاره کرد که خطر انتشار بیماری و مرگ را کاهش می دهد.

همچنین ماموگرافی سالانه در زنان بالای 35 سال، خودآزمایی ماهیانه پستان بعد از سن 20 سالگی و معاینه بالینی پستان توسط پزشک در زنان 20 تا 40 سال به صورت هر 3 سال و در زنان بیش از 40 سال بصورت سالانه، نیز در این امر بسیار مثمرثمر است.

بعد از تشخیص سرطان پستان توسط پزشک، پذیرفتن بیماری، ادامه سیر درمان توسط بیمار و همراهی خانواده بویژه همسر با بیمار بیشترین کمک را به بیمار جهت بهبودی خواهد کرد.