باد لاستیک جلوی خودرو، چند هفته یک‌بار بسیار کم می‌شد و مجبور  بودم با مراجعه به یک آپاراتی، آن را باد کنم. دیروز که باز هم همین داستان تکرار شد، به یک آپاراتی در مسیر مراجعه کردم.

مرد بسیار جوانی، زیر 25 سال، آمد و نگاهی به لاستیک انداخت. به جای آن‌که مثل دیگران، صرفاً لاستیک‌ها را باد کند و پولی بگیرد گفت چیزی داخل این لاستیک گیر کرده ... و قدری بیشتر نگاه کرد و گفت: «توصیه می‌کنم خانه که رفتی جای دو لاستیک جلو و دو لاستیک عقب را عوض کنی. جلویی‌ها زیاد کار کرده‌اند و وقتش است به دو چرخ عقب منتقل شوند. این کار عمر لاستیک‌ها را بیشتر می‌کند».

خیلی سریع فهمیدم که این توصیه بسیار ارزشمند است و من چون تخصصی در خودرو ندارم و حواسم به امور دیگر است، از این مسأله‌ی به‌ظاهر بدیهی غافل بودم.

از آن جوان خواستم که هم جای لاستیک‌ها را عوض کند، هم چرخ کم‌باد جلو را بررسی کند. میخی که در چرخ جا خوش کرده بود خارج شد، جای لاستیک‌ها عوض شدند، با دستگاه بالانس، تنظیم هم شدند و خودرو جانی تازه گرفت.

من حتی دقت کردم که این جوان وقتی لاستیک را از حاشیه‌ی خیابان به داخل پیاده‌رو می‌برد لاستیک را لحظه‌ای بلند می‌کرد که مبادا گل‌ولای داخل جوی آب، با آن تماس پیدا کند.

طبیعتاً دستمزد او را هم با کمال میل دادم، مشخصاً دقت و توجهی را که در کار دارد به او یادآوری کردم و خیلی هم از او تشکر کردم. فکر می‌کنم هرگاه مشکلی برای لاستیک‌های خودرو پیش بیاید، این شخص اولین گزینه‌ی من خواهد بود و چرا که نه؟