در دنیا دو دسته آدم وجود دارند: دسته اول چیزی را هزینه می بینند و دسته دوم همان چیزها را منبع درآمد به حساب می آورند. مثلا اگر یکی از افراد دسته اول برای تفرج به کنار رودخانه ای برود، فکر می کند که برای سفرهای بعدی چه چیزهایی همراه بیاورد یا چه چیزهایی باید بخرد تا سور و ساتش کامل شود اما اگر فردی از دسته دوم برای تفرج به کنار همان رودخانه برود، سریع به فک رمی افتد که با فراهم کردن امکانات در آنجا، محلی برای تفریح مردم ایجاد کند و از این راه درآمدی کسب کند یا این که در ضمن معاشرت با دیگران و اطلاع از ذائقه و علایق آنها کشف می کند که آیا آب، سنگ های کف رودخانه و حتی هوای پاک آن محل تبدیل شدنی به پول هست یا خیر.