دکتر شاپور بختیار، فرزند محمدرضا خان سردار فاتح در سال 1294ش متولد شد. پس از پایان تحصیلات متوسطه در ایران، برای ادامه تحصیل راهی بیروت و سپس پاریس شد. او دکترای حقوق بین‌الملل و دکترای علوم سیاسی خود را در پاریس کسب کرد. پس از بازگشت به ایران در 1324ش به استخدام وزارت کار و تبلیغات درآمد و تا مقام معاونت در این وزارتخانه ارتقاء یافت و در جریان نهضت ملی شدن نفت به جبهه ملی پیوست و به همین سبب پس از کودتا از کار برکنار ودر بازداشت بود. او در حین آنکه عضو جبهه ملی بود اما با سازمان امنیت و اطلاعات کشور (ساواک) نیز همکاری می‌کرد. در بحبوجه بحران انقلاب، شاه که برای انتخاب نخست‌وزیر دچار مشکل بود روی به بختیار آورد، وی نیز این دعوت را پذیرفت و در 16 دی 1357 به نخست‌وزیری منصوب شد. جبهه ملی و حزب ایران حرکت وی را تأیید نکرده و عضویت او را در این حزب ابطال نمودند. با پیروزی انقلاب، بختیار، دولت موقت مهندس بازرگان را به رسمیت نشناخت و از سویی نیز برای حفظ جان خود مخفی و سرانجام از ایران خارج شد. او از دشمنان سرسخت جمهوی اسلامی ایران بود و در پاریس تشکیلات منسجمی با عنوان" نهضت مقاومت ملی" تشکیل داد که دارای روزنامه و فرستنده رادیویی بود. شاپور بختیار در 15 خرداد 1370 در ویلای خود در حومه پاریس به قتل رسید. از وی دو کتاب برجای مانده : یک رنگی و خاطرات شاپور بختیار، که مرکز مطالعات خاورمیانه دانشگاه هاروارد منتشر کرده است.